Imagin o Niallu

ROZDZIAŁ 26

U Asi i Samanthy poranek wyglądał trochę inaczej. Cofnijmy się o cztery godziny wstecz. O 8:00 zadzwonił budzik Asi. Obudziła się, umyła i przebrała w ciuchy pożyczone od chwilowej współlokatorki. Sam uczyniła to samo. W niecałe półgodziny dziewczyny były już ubrane. Były głodne. Sam zrobiła sobie grzanki z serem, a Aśka płatki z mlekiem. Jadły powoli. Ich śniadanie przewał głos klaksonu samochodu. Był to Harry. Aśka podnosząc się ze stołu z rozpędu strąciła miskę z mlekiem i cała się oblała. -O nie! Super, po prostu super! -wykrzyknęła Aśka -Haha, spokojnie, pożyczę Ci jakieś ubrania. -powiedziała Samantha zataczając się ze śmiechu. -Ale, już te mi pożyczyłaś...jeszcze nawet nie wiem, kiedy ci je oddam...chyba za jakieś 2 tygodnie. -Spokojnie to nie moje jedyne ubrania. Wyluzuj. -odparła Sam z uśmiechem na ustach. Dzzzń!! rozległ się nagle dźwięk dzwonka do drzwi. -Już idę! -krzyknęła przyjaciółka Aśki, wrzuciła talerz po grzankach do zlewu i podbiegła do drzwi. -Oo..Hej Harry! Wejdź do środka. Usiądź sobie na kanapie, ja idę, znaleźć dla Asia jakieś ubranie. Za minutę będziemy. -Ok, czekam. -powiedział, po zdjął kurtkę i usiadł wygodnie na kanapie. *TYMCZASEM W POKOJU SAMANTHY* -No to może ta bluza? -zaproponowała Sam -Hmm.. no ok, ale jakie spodnie? -spytała Aśka -Te. -powiedziała Samantha pokazując na jasne poszarpane rurki, znajdujące się na samym końcu półki. -Idealnie! Jeszcze różowa bluzka, a torebkę i buty założę swoje! Dzięki wielkie! -wykrzyknęła Aśka z pełna wdzięczności -Dobra, dobra, nie dziękuj już tyle, tylko zakładaj to, bo Harry już czeka, a musicie jeszcze jechać do hotelu. -pospieszała Cię Sam. -Już, już. -odparła Aśka i poszła do łazienki się przebrać. Zestaw, który stworzyły wyglądał tak:

Po chwili Aśka już wyszła. -Jak wyglądam? -spytała -Świetnie, chodź już, Harry czeka. -powiedziała koleżanka spoglądając na zegarek. Była 10:30 -OK, idę. -powiedziała Asia i zeszła razem z Samanthą po schodach na sam dół. Przywitała się z Harrym i ruszyli w stronę dzwi. -Pa, Sami, do zobaczenia, kiedyś! -krzyknęła Aśka -Pa! Ja też liczę, że się zobaczymy! -odpowiedziała Sam i zamknęła drzwi za Stylesem i Asią. Odjechali. Ona spokojnie usiadła na kanapie i włączyła telewizję. Chciała się zrelaksować. Jej relaks nie trwał jednak zbyt długo. Moze było to 15 minut. W sumie dobre i tyle. Dzzzzń! Rozległ się dzwonek do drzwi. Wyłączyła telewizor, wstała i otwarła, stali tam dwaj mężczyźni. Jeden gruby i niski, drugi zaś wysoki i szczupły. -Dobry! My po ciało. -powiedział wyższy. -Yyy.. ale jakie ciało? -spytała niepewnie dziewczyna. Myślała, że ktoś z sąsiadów zawiadomił ich. Serce podskoczyło jej do gardła. Zaczęła się pocić. Ale nie chciała dać po sobie poznać, że coś jest nie tak. -My na prośbę pani Ewy Głowackiej. Po ciało jej córki. -powiedział tym razem grubszy. -Ahaa.. -Już wiedziała o co chodziło. Chodziło o ciało Zuzki. Tej co zabiła się wczoraj. Sam zupełnie zapomniała już o tym. -Dobrze, proszę, niech panowie wejdą, ona leży w ogrodzie. Zaprowadzę tam. Proszę iść za mną. To tutaj. -powiedziała prowadząc mężczyzn przez salon za schody. Znajdował się tam malutki ogródek. Były tam grządki kwiatów, mała huśtawka i biała ławeczka. W samym środku leżało ciało nastoletniej dziewczyny. -To ona. -powiedziała Sam ze łzami w oczach. Przypomniał jej się wczorajszy wieczór. Śmierć Zuzi. Twoja złość na nią i Asię. To wszystko przeminęło jej przed oczami. -Zabierzemy ją. -powiedział po chwili chudy pan -Tak. Proszę. -powiedziała, otwarła im drzwi z ogródka do domu, a potem na dwór. Zapakowali ciało do czarnej furgonetki i odjechali. Sam, znów włączyła telewizor i próbowała się zrelaksować, Nie dała jednak rady. To wszystko ją za bardzo przytłaczało. Właśnie w tej chwili Aśka i Harry podjechali pod Hotel. Widzieli jak Ty i Niall odjeżdżacie spod budynku. -Zaczekam na ciebie. Idź -powiedział Harry do swojej dziewczyny. -OK. 10 minut i jestem. -powiedziała, trzasnęła drzwiami od czerwonego Ferrari i weszła, a raczej wbiegła do hotelu. Harry siedział w samochodzie i nudził się. Nagle dostał SMS'a od Nialla. "Hej stary Nie wiesz kiedy Aśka przyjedzie na lotnisko?" Odpisał mu: "Hej, czekam na nią pod hotelem, bo poszła po swoje rzeczy." Chwilę później dostał odpowiedź: "OK, ja i [T.I.] już tam czekamy. do zobaczenia xx." "No, cześć " -napisał i schował telefon do kieszeni. -Jestem już! -krzyknęła Aśka, wrzuciła walizkę do bagażnika i wsiadła do auta. -Świetnie. -odparł oschło Harry. To chyba był sarkazm. Mniejsza o to ruszył z hotelowego parkingu. Całą drogę para nie odzywała się do siebie. Nie wiadomo czemu. Jechali około półgodziny. -No to...pa. -odezwał się Harry. Wysiadł z samochodu, podszedł do bagażnika i podał jej walizkę. -Pa. -odparła Aśka. -Za 2 tygodnie będę z powrotem. -Super. -powiedział sarkastycznie i wsiadł do swojego Ferrari. -Tsa..super. -mruknęła pod nosem Asia i ruszyła na lotnisko. Nie wiedziała, czemu Hazz jest na nią zły. Zauważyła, że przeszłaś już przez odprawę i wsiadasz do samolotu. Uczyniła to samo, lecz nie usiadła obok Ciebie. Bała się Twojej reakcji. Przysiadła 3 miejsca przed Tobą. Takie to dziwne. Przyleciałyście do Wielkiej Brytanii jako najlepsze przyjaciółki, a wracacie jakbyście były wrogami przez całe życie. To potworne jak kilka tygodni..no dobra wróć nie tygodni. Kilka dni może zmienić relacje między dwójką ludzi na całe życie. To na prawdę smutne.

_______________________________________

Mój blog powraca!

To dzięki Wam, uświadomiliście mi, jak bardzo on jest ważny <3

Wiem, że było pod nim sporo komentarzy u czytaliście go już, ale chciałabym wiedzieć, czy chcecie kolejny rozdział.

Czekam na choć 1 komentarz :)